ما در اینجا مدلی را ارائه می کنیم که نشان می دهد شرکت هایی که دارای بازدهی کارگری وابسته به هم می باشند (تولید گروهی)، هزینه های بالاتری را در نتیجه غیبت آنان پرداخته و در نتیجه منابع بیشتری را بر روی نظارت برای کنترل کردن غیبت صرف می کند. بنابراین شرکت هایی که دارای تیم تولیدی می باشند، در موارد مشابه می بایست میزان غیبت کمتری را داشته باشند. با استفاده از بررسی روابط استخدامی محل کار (بریتانیا)، ما به عنوان اولین کسانی می باشیم که به برآورد هر یک از این ارتباطات پرداخته و نشان می دهیم که غیبت دارای هزینه بیشتری در تیم های تولیدی می باشد. شرکت هایی که دارای تولیدات تیمی می باشند که در آن نظارت های بیشتری صورت می گیرد به همراه تولید تیمی  غیبت هارا کاش می دهد. 

ا. مقدمه

هزینه اقتصادی غیبت از کار بسیار بالا بوده و غیبت از کار مورد توجه بسیاری از اقتصاددانان می باشد. این پدیده این فرایند را به ذهن نمی آورد که چنین هزینه هایی تحمیل کننده می باشند. یکی از رایج ترین نظرات اقتصادی در مورد غیبت از کار به عنوان یک بعد از ملزومات در مورد کار می باشد. با این وجود اگر ساعت های کاری قرارداد توسط روابط مربوط با استخدام ایجاد نگردد مفاهیم مربوط به غیبت از کار وجود نخواهد داشت. بنابر این برون و سژن درخواستی را برای محدودیت ساعت های کاری بیان کردند. آن ها پیشنهاد می دهند که اقتصاد دانان باید تاکید بیشتری را بر روی نقش های مربوط به تقاضای کار و محدودیت ساعات کاری قراردهند و غیبت از کار درنظر گیرند.

چندین مورد درباره مطالعات اخیر به این تقاضاها با استفاده از محدود کردن متغیر های مربوط به این شرکت ها در تعیین حداقل ساعات قرارداد و اجرای آن ها انجام شده است. بارمبی و بارمبی و همکارانش نشان دادند که ساختار های مربوط به قرارداد کاری یک فرایند مهمی در تعیین هزینه های روزانه غیبت ها و خسارات ناشی از آن ایفا می کند.این به دنبال کار های اخیری که توسط بارمبی و همکارانش انجام شد نشان می دهد که ساختار های مربوط به طرح های ضعیف، این غیبت ها را تحت تاثیر قرار می دهد که این فرایند مخالف با ساختار های مدیران بر اساس هزینه های موجود غیبت در شرکت ها می باشد.