رشد فزاینده تبادل اطلاعات تمام وقت بین شرکت ها، به همراه گروه های چند شرکتی و صنف های جهانی، کانون توجه تولیدکنندگان را تغییر داده است. تولیدکنندگان به عنوان یک نهاد عملیاتی مستقل بوده که محصولات را بین یکدیگر رد وبدل می کنند. تبادل تمام وقت اطلاعات، هم اکنون موقعیتی را به وجود آورده است که فرایندهای کاری در یک شرکت، شرکت های دیگر را فورا تحت تاثیر قرار می دهد.  محیط کسب و کار به سنتی که در آن هر شرکت به طور مجزا مدیریت می شد،، به شرایطی تبدیل شده است که تصمیمات گرفته شده توسط  یک فعالیت اقتصادی مستقیما تاثیری را در تصمیمات کسب و کارهای دیگر ایجاد دارد. مدیریت امروزی شامل تعاملات مستمری بین کسب و کارها می باشد. این شرایطی می باشد که یک شرکت تولیدی در شرکت گسترده تری فعالیت دارد. در این سیستم پویای نوظهور، پیوند در این زنجیره، که بر مبنای شرکت های فردی می باشد،  از یک نهاد یکطرفه به سمت نهادهای تعاملی و بین المللی حرکت کرده است که در دنیای اینترنت به فعالیت می پردازد. عنوان تشکیلات اقتصادی به دلیل تعامل بین شرکت ها  به تدریج مورد استفاده قرار گرفت.

تعامل بین شرکت ها تاکیدی را بر روی مفهوم شرکت های توسعه یافته دارد. این مسئله مهم می باشد تا تمایز بین شرکت ها و بنگاه های توسعه یافته را مشخص کنیم.

- یک شرکت به طور قراردادی به این صورت تعریف می گردد، یک موسسه سودآور با حاکمیت مدیریتی و مجموعه ای از مسئولیت ها و مالکیت. آن دارای مسئولیت و کنترل بر روی فعالیت خود بوده و قانونا معتبر می باشد.