در مقوله هنرشناسي اولين سوالي كه مطرح مي شود اين است كه هنر چيست ؟!

البته مسلم است كه نمي توان تعريف مانع و جامعي كه دربرگيرنده تماميت اين واژه باشد ارائه نمود و علت اصلي عدم توانمندي ، همان تنوع و تكثري است كه در سرتاسر اين واژه سايه افكنده است. تنوع سليقه ها و تكثر نظرها و عقايد از سويي و رفع نيازهاي مادي و معنوي از سوي ديگر باعث گرديد كه هنر در قالبها، گونه ها ، شيوه ها و سبك هاي بيشماري به منحصه ي ظهور برسد كه هركدام به گونه اي ، دربرگيرنده بخشي از آمالها ، آرزوها و گاهاً خواسته هاي دروني خالقان و آفرينندگان آن مي باشد.

با تكامل انديشه هاي اجتماعي ـ زيستي انسان ، هنر نيز به رشد بالنده اي دست يافت كه توانست خود را به تدريج از ديواره غارها بيرون كشد و در فضايي قرار گيرد كه جنبه كاربردي تري را از خود به نمايش مي گذاشت . 

نيازها باعث ابدا شده بود و ابداعات نيز آراسته به سليقه ، ذوق ، استعداد و در نهايت هنر بود.هنري كه روز به روز همگام با تكامل انسان به كمال ذاتي خود نزديكتر مي شد و همسان با اين تكامل، تقسيم پذيري آن به شاخه هاي گوناگون و متفاوت نيز به وقوع پيوست . شاخه هايي كه در عين وحدانيت هنري بودنشان هركدام براي خود داراي سبك و سياقي مشخص و هدفي معين وسازنده و ارزشي در خور توجه بود. اين ارزشهاي هنري كه در قالبهاي گوناگوني ظهور پيدا كرده بود، زماني به اوج خود رسيد كه زندگي گروهي به زندگي قبيله اي مبدل گشت و سپس  قوميت گرايي و مليت هاي متعددي پا به عرصه حضور گذاشتند كه هريك از اينها سابقه ي هنري خويش را سند معتبري در جهت عينيت بخشيدن به پيشينه تاريخي خود و سبقت از ديگر ملل، مطرح مي كردند.با بررسي سابقه هنري اقوام و ملل مختلف به وضوح مي توان دريافت كه هنر با تمامي كمي ها و كاستي هاي خود در سرزمينهاي دور و نزديكي چون بين النهرين ، مصر ، هند ، يونان ، رم باستان ، خاور دور، ايران و بسياري از نقاط ديگر به مرحله ظهور رسيده است و در همين سرزمينها بوده كه از خود آثاري ارزشمند و گرانبها به جاي گذاشته است.قلمدان و هنر قلمدان سازي يكي از همين آثار ارزشمند و ارزنده است كه امروزه ديگر از آن سخني به ميان نمي آيد و كمتر كسي پيدا مي شود كه به ساخت آن ، رغبتي نشان دهد و اين در حالي است كه اين هنر زيبا و ظريف سالياني نه چندان دور از اين ، مورد استفاده ي دانش پژوهان و دانش دوستان و اصحاب ذوق و هنر و قلم قرار مي گرفته است  و در راه تشويق و ترغيب  دانش اندوزي و فراگيري علم و ادب رسالت مهم و ارزشمندي را ايفا مي كرده است.