آگهي از كم و كيف منابع آب كشور و چگونگي تحولات آتي در تقاضا براي آب و خدمات وابسته به آب، از پيش شرط ‌هاي اصلي و اساسي براي برنامه‌ريزي و مديريت معقول منابع آب محسوب مي‌شود. افزايش و تشديد تقاضا براي آب و خدمات مربوط به آن، تنزل كنترل كيفيت منابع آب سطحي زير زميني و هم چنين تخريب محيط زيست كه بر اثر شهرنشيني و صنعتي شدن و تحول در كاربرد اراضي ايجاد گرديده و شتاب مي‌گيرد، منابع آب موجود هر كشور را حت فشارهاي فزاينده قرار داده و مديريت معقول و منطقي آن بسيار دشوار و پيچيده  تر از سابق نموده است. بحران آب در سطح بين‌الملل از مدتهاي قبل به طور جدي توسط سياست گذاران و متخصصين آب را به خود جلب نموده است. اثرات نامطلوب زيست محيطي در اثر تجمع گازهاي گلخانه‌اي در جو سبب گرم شدن زمين و تغيير توزيع زماني و مكاني بارش گرديده و منطق گرم و خشك با كاهش قابل توجه منابع آب رو به رو خواهند شد كه متعاقب آن فاصلة زماني بين وقوع و شدت خشكسالي‌ها و سيلابها تغيير مي‌يابد به طور كلي اثرات  متقابل توسعه و محيط زيست افزايش جمعيت و ضرورت حفظ امنيت غذايي چالش‌هاي مهمي‌در عرصه مديريت عرضه و تقاضاي آب كنترل آلودگي منابع آب، مديريت مقادير جدي و بحراني و مديريت آبهاي مشترك به وجود آوره است. براي رويارويي و دستيابي به راه كارهاي مناسب جهت غلبه يا مهار بحران آب نياز به آمار و اطلاعات از وضعيت موجود و روند گرايش مسلط حاكم مي‌باشد. ارزيابي منابع آب از مي‌توان يكي از مهمترين اقدامات دانست كه براي افزايش آگاهي و شناخت دربارة شرايط منابع آب كشور انجام مي‌پذيرد. از اين رو نتايج اين گونه بررسي‌ها در برنامه‌ريزي و مديريت درست منابع آب فوق‌العاده مؤثر و سودمند است . ارزيابي منابع آب در سطح ملي با توجه به حجم اطلاعات و آمار جمع‌آور شده با تكيه بر اطلاعات محدود و شيوه‌هاي قديمي‌پردازش اطلاعات مشكل بوده و قطعاً جوابگوي حل معضلات موجود نمي‌باشد و ضرورت ايجاد سامانه نوين بانكهاي اطلاعات و تحليل‌هاي منطقه‌اي را ايجاب مي‌كند. با توجه به گسترش روزافزون جمعيت، به ويژه در شهرها كه تغيير در الگوهاي اقتصادي را به بار مي‌آورد و همچنين بروز تغيير در روند مصارف عمومي‌كشور، نياز به ذخيره‌سازي و مهار آب ها از طريق سدسازي در ابعاد فزاينده‌اي محسوس‌تر مي‌‌گردد. (45) با توجه به اينكه بارش ميانگين ساليانه جهان 840 ميلي‌متر و بارش ميانگين ساليانه ايران 260 ميلي متر پس ايران حدود 30 درصد بارش جهاني را داراست ، و هم چنين بارش متوسط قارة آسيا 732 ميلي متر كه ايران 33 درصد بارش آسيا را داراست. (29) 

با اين وجود اختلاف ريزش در سطح كرة زمين موجب گرديده تا دانشمندان كشورها را به، پرآب، كم آب و آنهائي كه با بحران آب مواجه هستند طبقه‌بندي كنند.