آسيبهايي كه  هنگام  توليد  يا ماشين كاري  مواد  و قطعات  به  آنها  وارد  مي شود، به  صورت نقصهايي از قبيل ترك، تخلخل و ناخالصي ظاهر مي شوند، در حالي كه نقصهاي ديگر مثل ترك خستگي، ضمن كار به وجود مي آيند. تشخيص و آشكارسازي اين گونه آسيبها ضروري است و لازم است محل و اندازه آنها به دقت مشخص گردد تا امكان تصميم گيري  براي رد و قبول قطعه فراهم شود.

روشهاي چندي به عنوان  روشهاي آزمون  غيرمخرب (NDT)‌  براي بازرسي  مواد  و قطعات  به كار مي‌روند. تمام اين روشها، بسته به كاربردشان، مي توانند به تنهايي يا همراه با آزمونهاي ديگر به كار روند. گر‌چه آزمونهاي مختلف فصل مشتركهايي نيز دارند، اما هر آزمون مكمل آزمونهاي ديگر است. براي مثال، هرچند آزمون فراصوتي مي تواند مويه هاي سطحي و دروني قطعه را آشكار سازد، اما نبايد چنين نتيجه بگيريم كه اين آزمون لزوماً بهترين روش موجود براي تمامي بازرسي هاست. درانتخاب دستگاه مناسب آزمون، بسته به نوع ترك، شكل و اندازه قطعه بايد مورد توجه قرار گيرد.

توضيح  عمومي ظاهر  و منشأ تركها  ممكن است  مفيد باشد. تركها  مي توانند بين دانه اي  يا درون دانه اي باشند. تركهاي ناشي  از كوئنچ  معمولاً  در دسته دوم جاي مي گيرند. در برخي موارد بخشي از مسير گسست، دانه  را  قطع مي كند و بخشي از مرزدانه مي گذرد. تركها ممكن است در جهات بسيار مختلفي و همچنين در مواضع بسيار متنوعي گسترش يابند. فضاي داخلي تركها ممكن است خالي، پر از محصولات اكسيدي يا پر از مواد خارجي باشد. انواع معمول تركها و علل آنها به اين صورت فهرست مي شوند: تركهاي ناشي از كوئنچ يا سختكاري كه به دليل تغييرات حجمي سريع به وجود مي آيند، تركهاي باز‌پخت  كه در حرارت دهي سريع ايجاد مي شوند، تركهاي انقباضي ناشي از سردكردن بسيار سريع، پارگي هاي گرم  ناشي از طراحي نامناسب قالب و روش ناصحيح ريختن مواد، تركهاي سنگ زني  ناشي از حرارت موضعي اصطكاك چرخ سنباده، همچنين امكان دارد تركها در اثر تنش هاي پسماند، كاهش زياد در كار سرد، فورج نامناسب، چينها ، آخالهاي زود ذوب، جدايش ، طراحي ناصحيح، نورد نامناسب، حبابهاي محبوس شده هوا، لبه هاي تيز قالب و حك كاري  به وجود آمده باشند. در ميان عيوب سطحي، سردجوشي ، چينها، چين خوردگي سطحي فلزات ، درزها ، تركهاي مويي و خراشها ، قرار دارند.